نورپردازی در طراحی محوطه

نور در ايجاد سايهروشن و نمايان ساختن رنگها، نقش عمدهاي دارد. نور ضمن عبور از آسمان(جو)، توسط ذرات گرد و خاك در طول موج آبي باز تابیده ميشود و زمينهاي نيليفام به كوههايي كه در فواصل دور ديده ميشوند ميدهد.. بنابراين نور ميتواند براي نشان دادن فاصله يا ژرفا، مورد استفاده قرار گيرد. با عبور خورشيد در آسمان سايههايي روي زمين تشكيل ميشوند كه پيوسته تغيير ميكنند و با آنكه خود، چشماندازهاي زيبايي ميسازند ممكن است در طراحي ايجاد شده، اختلال وارد كند. در شب، انداختن نور مصنوعي روي درختان و درختچهها، همراه با طرحي كه سايهي آن روي زمين يا ديوار پديد آید، ميتواند چشماندازهاي زیبا و دلپذيري فراهم آورد.
در واقع نورپردازی قسمتی از طراحی شب پارک و باغ ها می باشد که به طور همزمان باید در طراحی کلی مد نظر قرار گیرد و تابع سبک و روح حاکم بر فضا گردد. عناصر روشنایی می توانند در صورت طراحی مناسب به عنوان عناصر معماری در روشنایی روز نیز استفاده گردند؛ در غیر این صورت می بایست با محیط همخوان و یا پنهان شوند.
هر فضا دارای خصوصیاتی است که طرح نورپردازی باید در راستای تقویت آن خصوصیات باشد. استفاده از تکنیک های نور پردازی و شناخت صحیح ویژگی های نور به طراحی مناسب به سیمای شبانه کمک می نماید
نورپردازی فضاهای مختلف پارک، نیاز به شناخت روشها و فنون مختلف نورپردازی و استفاده صحیح از ویژگی های نور و ارتباط با محیط پیرامونش را دارد. نورپردازی در پارک شهری می بایست در راستای اهداف زیر باشد؛
1- کمک به خوانایی نقاط عطف، نشانه ها، مسیرهای عبورو مرور و مناطق پر تراکم
2- تسهیلاتی برای حرکت پیاده ها و وسایل نقلیه، ترویج ایمنی بیشتر در محیط
3- کمک به تاکید نقاط کانونی,نقاط عطف پارک و تشویق استفاده کنندگان در شب.