به نام خدا

سلام بچه ها امیدوارم از مطالبم لذت ببرین من که لذت بردم و با دقت دریارشون ...

اصولی که در هر طرح باید در نظر گرفته شود نه تنها به هر کدام از عناصر طرح بلکه به رابطه بین هر کدام از آن ها نیز مربوط می شود . مهمترین این اصول عبارتند از :

الف : توازن : توازن به معنی وجود تعادل و تثبیت است و بطور کلی ، چشم انسان عادت دارد که اجسام را بصورت متوازن ببیند و در نتیجه از دیدن اجسامی که ناپایدار و یا در حال واژگونی هستند ، ناراحت می گردد . بنابراین ، توازن عبارت است از تعادل مشاهده ای در دو سوی یک محور عمودی مرکزی . توازن را به دو صورت متقارن و نامتقارن گروه بندی می کنند . در توازن متقارن ، یک محور مرکزی وجود دارد که اجسام در هر سوی آن درست تکرار شده اند ، این توازن در طرح های رسمی به کار می رود و مناسب محل هایی است که بطور کامل مسطح می باشد . در این مورد ، بطور کلی یک محل به عنوان نقطه مرکزی برگزیده می شود و محورهای اصلی و فرعی نسبت به مرکز تعیین می گردد و خطوطی از آن خارج می شوند که الگوی ویژه ای را روی زمین پدید می آورند .

در این حالت ، برای مثال باغچه یا باغ با دیوار یا پرچینی محصور است و خطوط الگو بطور کامل با گیاهانی که هرس یا سرزنی شده اند مشخص شده است . انتقادی که به این نوع طرح وارد است انعطاف پذیری و نظم مکانیکی طرح است ، به زبان دیگر ، همه چیز کامل و تمتم شده است و برای بیننده جایی برای تجسم یا تخیل باقی نمی گذارد .

در مقابل توازن متقارن ، توازن غیر متقارن وجود دارد که حالت رسمی نداشته ، فاقد محور تقارن است ، و در عوض اجسام یا ناحیه هایی که جاذبیت مساوی دارند در مقابل هم ارزیابی می گردند ، بطوریکه از جنبه زیباشناسی ، بار دیگر توازن حاصل شود . یعنی برای مثال رشد درختان مهار نمی شود و آزاد رها می گردد . این نوع طرح برای محل های دارای پستی و بلندی که از صخره و گروه های مختلف درختان تشکیل شده  مساعد می باشد . در این جایگاه ، هرس درختان مطرح نیست ، شکل هندسی حفظ نمی گردد و قسمت های مختلف به الزام یکسان نیستند . البته این بدان معنی نخواهد بود که جنبه های زیباشناسی بطور کامل حفظ نشود ، بلکه کوشش می شود که با استفاده از آرایش طبیعی ، حداکپر زیبایی برای محیط حاصل آید .

ب : ریتم : ریتم (ضرب) از نظر شنوایی عبارت از شنیدن ضربات موزون یا منظم یک آهنگ است و از نظر بینایی عبارتست از مشاهده منظم قسمت هایی مشابه ، برای مپال مشاهده منظم یک رنگ یا یک شکل در یک طرح احساس ویژه ای را در بیننده ایجاد می کند .

پ : تمرکز : تمرکز در طرح عبارت از هدایت چشم و توجه دادن بیننده به یک جنبه ویژه از عناصر طرح ( مانند یک شکل ویژه یک خط معین یا یک درخشان ) است . بوسیله تمرکز می توان قسمت های مختلف یک طرح را از هم جدا ساخت . در طرح های رسمی ، بطور معمول نقطه تمرکز در قسمت آخر محور قرار می گیرد . (برای مثال فواره و استخر یا مجسمه و ... ) . در طرح های غیر رسمی ، قسمت های مختلف طرح طوری طرح ریزی می شود که چشم به قسمتی که بطور معمول شامل گروهی از اشیاء است ( صندلی های موجود در باغ یا باغچه یا گروخی از گیاهان ویژه ) جلب شود .

ت : هماهنگی : هماهنگی به مفهوم تناسب و همخوانی اجزاء یک طرح ( از جنبه نسبت و مقیاس شکل ها و اندازه ها ) است . بدینوسیله کوشش بر آنست که قسمت های مختلف با هم یکی شوند و در صورتی که این کار با موفقیت انجام گیرد ، تصویری واحد از چندین زاویه مختلف بدست می آید . در عمل هماهنگی بوسیله کاربرد بافت ها ، شکل ها و رنگ های مشابه ، یا طرح یک موضوع چشمگیر برای یک گروه در برابر یک گروه دیگر ، با محصور ساختن یک ناحیه یا مجزا ساختن قسمت مورد نظر امکان پذیر است .

با این که هماهنگی از اهمیت فراوان برخوردار است ، اما نباید یکنواخت و کسالت بار باشد . البته تنوع زیاد در طرح نیز ممکن است موجب آشفتگی گردد . برای کاهش یکنواختی طرح ، در سطوح بزرگ یا کوچک باید بافت ها ، شکل ها ، رنگ ها و ارتفاعات مختلف به عنوان نقطه تمرکز به کار گرفته شوند .