امید + و عجیب به آینده
به نام خداوند زیبا
سلام به همه
درس بیان تصویری هم برگزار شد... درسته(اولین درس از دروس کاملا عملی و تخصصی در رشته)... و در این کلاس دوستانه همه با مهندس بهروز نارویی که از استادان تخصصی مهندسی فضای سبز و همه امید ما برای ارشد هستند آشنا شدن... همان طور که برای شما ایشون رو قبلا معرفی کردم ایشون از مهندسان فضای سبز تحصیل کرده در تبریز هستند و در سال ۸۳ مدرک مهندسی فضای سبز خودشون رو از دانشگاه تبریز (بوجود آمدن رشته) گرفتند و در همان سال با همت و تلاش خودشون توانستند در کارشناسی ارشد رشته طراحی محیط زیست که زمان ایشون فکر کنم ۸ نفر و شاید هم کمتر و اون هم دانشگاه تهران می گرفت قبول شوند البته من دفترچه ارشد رو دیدم و الان(سال۸۹) فقط ۱۴ نفر می گیره دانشگاه تهران... و معماری منظر هم همین تعداد و شاید کمتر و فقط در دانشگاه هنرهای زیبای تهران... خلاصه بگذریم کلی امید + به ما دادند و در همین ترم ۳ در اولین جلسه منابع ارشد برای طراحی محیط زیست و معماری منظر رو که خودشون هم مطالعه کردند و قبول شدند رو برامون پای تخته نوشتند و رشته مهندسی فضای سبز رو به طور کاملا علمی برامون شرح دادن و از همه مهمتر اینکه بیان کردند این رشته یک رشته کاملا بینابینی بین کشاورزی(دروس عمومی).شهرسازی.معماری و عمران است و کسی در این رشته موفق تر هست که با علاقه و اطلاع قبلی به این رشته آمده باشد و آنقدر طبع مطالعاتی زیادی داشته باشد که در همه زمینه های ذکر شده توانایی و اطلاعات عمومی داشته باشد... ما خداروشکر می کنیم(دانشجویان رشته در زابل و زاهدان) چون همانطور که استحضار دارید رشته ارشد معماری منظر مخصوص بچه های مهندسی معماری هست(کلی بچه های معماری در دانشگاه آزاد و ملی وجود داره) و رشته ارشد طراحی محیط مخصوص بچه های مهندسی محیط زیست(در جریان هستید همه دانشگاه ها این رشته را دارند) هست و ایشون از کسانی بودند که با همت . درایت . تلاش و پشتکار خودشون توانستند در ارشد سربلند باشند و به دیار خودشون بازگردند و راهنما و چراغی برای بچه های مهندسی فضای سبز این منطقه یعنی سیستان وبلوچستان (زابل و زاهدان) باشند. این حرف ها رو زدم امیدوارم خسته نشده باشید و با کلی امید و پشتکار به خودتون و رشتتون افتخار کنید و خودتون رو فعال و برای آینده (ارشد)آماده کنید... در ادامه و پست بعدی منابع مطالعاتی مهندس بهروز نارویی رو براتون روی وبلاگ خواهیم گذاشت.