در اغلب شهرداریها زمانی که تصمیم به احداث یک پارک گرفته میشود پس از مشخص شدن مکان پارک نقشه ای از پارک در حال احداث تهیه میشود.در این نقشه آنچه که در وهله اول مشاهده میشود جانمایی آیتم های عمرانی و ساختمانیست:راههای دسترسی-سرویس های بهداشتی-نشیمنگاه-محل بازی کودکان-نمازخانه-دفتر پارک-اطاق نگهبانی و ........
این موارد با راههای دسترسی به یکدیگر ارتباط دارند و اغلب با جدول گذاری محدوده و موقعیتشان مشخص میشود.پس از تکمیل کارهای عمرانی فضاهای از پیش تعیین شده در اختیار سازمان پارکها قرار میگیرد تا کار فضای سبز پارک را شروع کند.
به عبارتی دیگر واحد فضای سبز در مقابل خود یک فضای از پیش تعیین شده دارد که لاجرم باید آن را سبز کند.در اغلب موارد نتیجه کار رضایت بخش نیست.دلیل این گفته آن است که بر خلاف آنچه که تا کنون رایج بوده است مهندسی فضای سبز با مهندسی عمران (که تنها با آیتم های بجان سروکار دارد)متفاوت است.
کار احداث پارک از همان قدم اول باید در اختیار مهندسی فضای سبز باشد تا در ابتدای کار به آیتم های زنده مجموعه که همان گیاهان(درختان-درختچه ها-گلهای دایمی و فصلی وچمن)توجه کند.
گیاهان و پوشش گیاهی سبز باید بر سازه های عمرانی طرح غالب باشند به طوریکه بیننده در نگاه اول این غلبه را به وضوح ببیند.
در سالهای اخیر مهندسی فضای سبز آنقدر قوی شده است که برای احداث یک پارک عملیات عمرانی کار را خود انجام دهد.این گفته نه به معنی نادیده گرفتن ارزش کار این گروه است بلکه توجه به اهمیت کار فضای سبز و جدا بودن محدوده کاری این دو گروه است:یکی با آیتم های بیجان سرو کار دارد و دیگری باید ترکیبی از دو آیتم جاندار وبیجان را با غالبیت آیتم های جاندار بر بیجان ایجاد کند.
برای یک مهندس عمران تنها نحوه ساخت سرویس های بهداشتی مورد توجه است ولی در مهندسی فضای سبز موارد دیگر ی مانند محل قرار گرفتن سرویسها-فاصله با نشیمنگاهها-دسترسی آسان و ....مورد نظر میباشد.
در مهندسی فضای سبز محل بازی کودکان تنها با مشخص کردن یک فضا و جدول گذاری و چیدن وسایل بازی تکمیل نمیشود بلکه جانمایی دقیق محل بازی-امنیت کودکان در حین بازی-در دید والدین بودن و..........در نظر گرفته میشود.
خوشبختانه در سالهای اخیر ساخت یک پارک یا هر مجموعه فضای سبز به طور کامل در اختیار طراح فضای سبز قرار دارد بر خلاف گذشته که فضایی ایجاد میشد و مجریان فضای سبز فقط در این فضا توان انجام کار با کمترین مانور بودند.
خلاصه مطلب آنکه در احداث فضاهای سبز شهری باید غالبیت آیتم های زنده بر آیتم های بیجان دیده شود که این امر در حیطه وظایف مهندسی فضای سبز است.
مهندسی فضای سبز تلفیقی از هنر و علم میباشد:گیاه شناسی-هوا و اقلیم شناسی-شناخت رنگها-روانشناسی-خاکشناسی-حجم شناسی و............
+ نوشته شده در شنبه ۲۱ فروردین ۱۳۸۹ ساعت توسط --
|
از اينکه اينجا رو براي گذران وقتتون انتخاب کرديد بي نهايت ممنونیم . ما هم تلاش ميکنيم روز به روز به اون چيزي که شما ميخواين نزديکتر بشيم ( البته با کمک خود شما )